ساوه آقای رضا فضلی : مدیرسایت سلحشوران آریایی(خواهرزاده شهیدگرانقدرفریدون قلیچ خانی)
سلام براستاد عزیزعلی اکبر قلیچ خانی :
واقعا حیف است روستایی که برای خود نامی در آن دیار به جا گذاشته است اکنون به مسافرخانه ای تبدیل شده است ،برای رفاه و تفریح ایام و روزهای سخت که در شان ان روستا نیست ولی می توان با کمی تفکر و ایجاد انگیزه میان همشهری ها کاری کرد ماندگار و شهری ساخت که در رویاها هم نمی توان ساخت و آن هم به مسئولین مربوط می شود که انگیزه را به مردم فهیم بدهند، تا برای آبادانی قدم بردارند.
ممنون از آقای قلیچ خانی و آقای شریعت بهادری که نقش مهمی برای ایجاد انگیزه در بین همشهری ها نموده است .
خانم مریم قلیچ خانی :
وجدان صدای خداست
ایا روستایی که خود اوازه ی شهرت بود اینگونه خاموش و درهم شکسته گردیده است ایا حق روستای شهید پرور است این است که اینگونه مورد بی مهری قرار بگیرد
ایا سرزمین پدری باید اینگونه باشد ؟
خدایا تورا قسم میدهم به پهلوی شکسته فاطمه زهرا (ص) و خدایا تورا قسم میدهم به فرق شکسته امیر مومنین (ع) و خدایا تورا قسم میدهم به گلوی بریده امام حسین (ع) کسانی که برای این ابادی زحمت میکشند را حافظ و نگهدارشان باش و تمام حاجتمندان را حاجت روا بفرما و تمام اسیران خاک را با سفر حضرت ابوالفضل همنشین بفرما .
برادر بزرگوار اقای شریعت نیز عاقبت بخیر بفرما
آقای علی قلیچ خانی :
باسلام
تشکر می کنم از نوشته عالی آقای علی اکبرقلیچ خانی. به امید موفقیت روزافزون . وتشکر از زحمات جناب اقای شریعت بهادری بابت انعکاس مطالب دلسوزان وفرهیخته گان جوشقان.
آقای حمیدرضاقلیچ خانی :
سلام درست مدرسه خلوت شده اما نباید همه را به گردن بی توجهی مردم دانست الان به علت وجود وسایل رفت و آمد سریعتر وجاده بهتر مردم مرتب رفت و امد می کنند و ساکن نمی شوند مدرسه هم به همین دلیل شاید روستاهای دیگر مدرسه ساخته شده قبلا مجتمع بود واز جاهای مختلف می آمدند همه این دانش آموزان برای روستا نبودند. اما الان مدرسه بیشتر شده شاید آمدن به نوبرا ن خیلی کم هزینه تر و پر منفعتر از مدرسه ده باشد. باید فکر های دیگر ی کرد تا جمعیت بیشتر شود. به امید آن روز…
آقای محمدرضا خلجی (رئیس شورای اسلامی روستای جوشقان ساوه)
جناب آقای علی اکبر قلیچ خانی
با سلام
ضمن تشکر از بیان نظرات ارزشمندتان امید است همه اهالی شریف جوشقان دغدغه ها وراه کار های سازنده خود را اظهار نمایند تابا خرد جمعی وهمت عالی گام های بلندی در جهت آبادانی روستا برداشته شود.
اینجانب در مورد مدرسه مطالبی را تقدیم میکنم ودر فرصت های آتی به سایر موارد خواهم پرداخت.
افت شدید جمعیت منطقه وروستا به دلیل مهاجرت های فراوان به شهر ها تنها عامل وضعیت کنونی مدارس جوشقان وبسیاری روستاهای دیگر است.در سالهای نه چندان دور که همه به یاد داریم در تمام روستاهای همجوار مدرسه های ابتدایی با جمعیت بالا دایر بود .دانش آموزان این روستاها بعد از دوره ابتدایی برا ی ادامه تحصیل به مدرسه راهنمایی جوشقان می آمدند.از هر یک از این روستا ها گاهی سی تا چهل نفر می آمدند خود دهات هم شصت تا هفتاد شاگرد ابتدایی داشت .ولی اکنون کل شاگردان روستا زیر بیست دانش آموزاست و مدارس ابتدایی روستاهای همسایه نیز یا سالهاست بسته شده یا تعداد بسیار کمی شاگرد دارد که اگر همه آنان (پسر ودختر) بعد ازاتمام دوره ابتدایی یک جا جمع شوند نمی توان یک کلاس راهنمایی تشکیل داد .مثلا”آبادی خودمان فقط سه تا کلاس ششم دارد(۲دختر و۱ پسر) آیا با این تعداد می شود کلاس راهنمایی داشت؟
راجع به ساختمان وسیع مدرسه هم که بلااستفاده مانده است می توان با استفاده از ظرفیت های موجود و کمک اهالی وهمکاری ادارات ،دانشگاهی تأسیس کرد تا از آن به نحو احسن استفاده شود(رشته های کشاورزی و….) دراین صورت به احتمال قوی رونق وشور نشاط دوباره به روستا بر خواهد گشت.
