آقای صلاح الدین لطفی در بخش دیدگاه ها، طی نامه ای دلسوزانه مشکل زباله روستای جوشقان را یادآوری کردند و پیشنهادهای داشتند. به دلیل اهمیت موضوع، نامه ایشان به صورت کامل تقدیم می شود.
جناب آقای شریعت بهادری
با تشکر فروان از شما در مورد تصاویر بسیار بسیار فوق العاده که تسلی بخش خاطر اهالی دور از روستاست.
در کنار همه زیبایی های روستای عزیزمان، موضوعی اتفاق افتاده که بنده را عمیقا ناراحت کرده و مشغله ذهنی را برایم ایحاد کرده که هر سریع تر برنامه جامعی را برای ترفیع این امر در نظر گیریم.
در آخرین بازدید بنده از روستای عزیزم که خردادماه ۹۲ می باشد، پس از گشتزنی تفریح کنان در داخل روستا و مراتع اطراف آن، متوجه تعداد بسیار زیاد پلاستیک ها آب معدنی و نوشابه ها، بسته های یکبار مصرف، پوسته های پفک و چیپس و سایر آلودگی های محیطی شدم که نگرانی جدی از آینده سرزمین مان به من مستولی شد. تا پیش از این این میزان آلودگی را مشاهده نکرده بودم، اما رشد روز افزون روستا بر این امر افزوده است. تا جایی که امکان داشت به جمع آوری این اشغال ها پرداختم ولی متاسفانه به تنهایی کاری از بنده بر نمی آمد. همچنین نگرانی خود را به یکی از اعضای شورای یاری روستا انتقال دادم، اما انگار مشغله ایشان مانع انعکاس و پیگیری جدی این موضوع شده است، زیرا طی آخرین گزارش از پدرم ، روستا همچنان درگیر آلودگیهای محیطی است.
بنده به خاط شرایط درسی، امکان پیگیری بیشتری را نداشته ام، اما بر اساس آخرین تحقیقاتم مواردی یافتم که انجام آنها بسیار میتواند در سلامت روستا کمکیار باشند. موارد زیر از این دست است:
۱) تهیه برگه های تبلیغاتی در قطع A5 با محتوای چگونگی کاهش تولید زباله. یکی از مشکلات اهالی ناآگاهی از تولید کم زباله است و اینکه چه موادی مصرف کنیم که کمترین زباله ها را به همراه داشته باشد. من آدرس ۲ مقاله مفید در این زمینه را در ادامه قرار میدهم که اطلاعات تخصصی تری در اختیار شورایاری قرار میدهد که از طریق تبلیغات می توانند آنهارا در اختیار تهرانی های که برای تفریح به روستا می آیند قرار دهند و آنها نیز رعایت کنند. به نظر بنده بالاترین تولید زباله توسط اهالی تهرانی است که برای تفریح به روستا می آیند.
http://www.mihan24.com/article-3520-0-0-29.html
http://iranpest.blogfa.com/post-1935.aspx
۲) یکی از مهمتمرین های راه های دیگر ایجاد رشد فکری اذعان عمومی و اهمیت آنها نسبت به این موضوع در بین ساکنین روستا است. امر به معروف و نهی از منکر تنها در مسایل شرعی نیست، یکی از بارز ترین مصداق هایش گوشزد کردن به افرادی است که زباله ها و پوسته ای خوراکی های را به راحتی در مراتع و یا داخل روستا رها می کنند. به همین دلیل من پیشنهاد دارم تا از طریق جلساتی که در مسجد حضرت محمد رسول الله (ص) و حسینیه برای اهالی برگزار می گردد، این موضوع که زباله های خود را مدیریت کنیم، دائما تکرار شود تا اهالی نسبت به آن هوشیار گردند. تغییر اساسی می بایست از فکر اهالی آغاز گردد و دیگر نیازی به هزینه های اضافی نیست.
اگر قرار است به حمدالله با گسترس امامزاده، روستا به قطب فرهنگی و گردشگری تبدیل شود، پس پیگیری موضوع زباله اصلی ترین موضوع آن است و داشتن روستایی بری از آلودگی، مهمترین فاکتور توسعه آن است.
بنده خود نیز در اولین فرصت، حتما این موضوع را پیگیری خواهم کرد.
امیدوارم شما بتوانید با انعکاس این مطالب نقطه عطفی بر مدیریت زباله ها گردید.
با تشکر فراوان از اطلاع رسانی شما
صلاح الدین لطفی
آقای صلاح الدین لطفی عزیز وفرهیخته با سلام و عرض تشکر از اظهار لطف جنابعالی وافتخار می کنم به داشتن چنین جوشقانیان با صفا و دلسوز. از پیشنهاد داده شده ممنوم . باعث دلگرمی می باشید. با آرزوی سلامتی برای شما . منتظرنظرات جدید حضرتعالی هستم . موفق وپیروز باشید.